For choir and peculiar orchestra – instrumentation of Stravinsky’s Canticum Sacrum
Voor koor en orkest
Max Knigge nam op het orgel na de instrumentatie van Canticum sacrum over. Het stond de altviolist en componist voor ogen de zang van de koorleden een objectieve abstractie mee te geven, een effect, enigszins vergelijkbaar met de afstandelijke werking van het Latijn. De extatische partituur van Daphnis et Chloé, waarin Ravel het koor als een instrument behandelt, zoemde eveneens door zijn hoofd, maar Knigge wilde de koorleden niet laten verdwalen in vocalises. Bovenal zocht hij een tekst die de luisteraar niet zou afleiden van de klank. Hij vond die in Stemmen op schrift, waarin Frits van Oostrom de Nederlandse literatuurgeschiedenis tot 1300 heeft opgerakeld (AKO Literatuurprijs 2006). Grasduinend door onze middeleeuwse glossen en pioniersliteratuur haalde Knigge er de parels uit. Eenmaal aan de slag met de tekst toonden de woorden toch hun kracht en werd duidelijk dat hij niet om de speciale inhoud heen kon.